Tamara Stoffers
N e w s
Als onderdeel van de kunstroute op het Vogeleiland in Deventer heb ik in de herfst van 2020 een reeks poëzievoordrachten georganiseerd. Hierbij kwamen een viertal dichters aan bod die samen een beeld gaven van de maatschappelijke veranderingen in Rusland ten tijde van de USSR.
De reeks begon met een episch gedicht van Majakovski, over de Oktoberrevolutie en het leven van Lenin. De jaren 30 werd gesymboliseerd door de gedichten uit 'Arbeid en liefde' van Smeljakov. Vervolgens reisde de luisteraar door het weidse Siberische landschap van de jaren 60 dankzij het gedicht van Tvardovskii. De reeks eindigde met de bezwerende en filosofische gedichten van Josip Brodsky.
De benadering van de visuele erfenis
van de Sovjet-Unie
Learn by inspiration
Julia Lankoma makes podcasts for Russian speakers who are looking for inspiration to challenge themselves, mostly focussed on emigration.
She asked me to participate in her podcast to contrast the movement to the West, as a Westerner focussing on the east. The result was a pleasant conversation about getting access to culture through learning the native language, my passion for the heritage and history of the USSR, exhibiting in Moscow and impressions of Russia.
the lumiere brothers
center for photography , Moscow
The new past by Tamara Stoffers
Artist in residency
Color Blocking blokowisko
The Baltic gallery of contemporary art, Poland
During this project I focussed on apartment blocks built in the architectural style of functionalism, which is characterized by a lack of ornament and the visibility of the construction materials; concrete slabs. In Poland these houses are transformed nowadays by the use of bright pastel colors such as pink, blue, mint and yellow. It was my goal to find out why this phenomenon called 'pasteloza' stems from. Are people looking for a break with the past, or is this done to adjust to the needs of the consumer society?
Het Concertgebouw Amsterdam
In May 2019 I was invited to Moscow to attend the opening of my first solo-exhibtion, which took place in the Center for Photography. A collection of 50 collages was on display for 3 months. The exhibition led to interesting conversations and attention from the press, where questions were mainly focussed on the subject of my work.
Read more
A Podcast interview
In het Westen wordt Sovjetkunst eerder beschouwd als een instrument van de politiek dan een volwaardige kunststroming. De staat was ten tijde van de Sovjet-Unie immers de grootste opdrachtgever en alle beeldende kunst die er uit voort vloeide hield zich aan de doctrine van de officiële kunst; het socialistisch realisme. De grip die de staat had op de maatschappij had ook een duidelijke invloed op de architectuur en vormgeving van de openbare ruimte. Door haar onderworpenheid aan de communistische ideologie is de visuele erfenis van de Sovjet-Unie ook op dit moment nog het onderwerp van verhitte politieke discussies. De creaties die deze tijd heeft voortgebracht zijn ondanks haar homogene ideologische achtergrond divers in haar vormtalen en media.....
Om de verschillende decennia op een duidelijke levendige manier te presenteren heb ik mij ook ingelezen over de mode in de USSR tijdens de jaren 20, 30, 60 en 80. Vooral aan het begin van het regime week deze sterk af van de tendensen in het westen, vanwege de sterke invloed van ideologie. Er werd in de jaren 20 onderzoek gedaan naar nieuwe vormen van kleding die er naar streefde een te breken met de pre-revolutionaire conventies. In de jaren 30 werden er katoen geproduceerd met opmerkelijke opdrukken, van fabriekmotieven tot oogsten en gestileerde pioniertjes.
Hier kun je lezen over mode in de USSR van
Commissioned by Van Lanschot Kempen, I created a work inspired by the Seventh Symphony of Beethoven. This collage has been reproduced in a small edition and gifted as a promotional gift amongst special guests of the performance.
This tenderly drawn hand plays on a dried violin flower. Through this visual translation of the concert I try to accentuate the poetic quality and fragility of music, as well as the contribution of each individual musician. Though the instruments all together form one symphony, it is formed under all these different hands expressing it in their personal way. Hands are at the core of a creation. The human aspect confers the beauty, timelessness and fragility to music. Resembling a dried flower.